اخيراً از فوايد بسيار چای سبز صحبت های زيادی می شود و حتی چای را بهترين نوشيدنی پس از آب می دانند . چای محتوی ميزان کمی از رنگدانه ها ، مثل کافئين و ... است . چای سياه و چای سبز هر دو از گياه واحدی به دست می آيند. تفاوت در اين است که برای تهيه چای سبز برگها را بخار داده ، گرد می کنند و سپس آنرا خشک می نمايند . ولی برای تهيه چای سياه برگها ، خشک شده ، تخمير شده و برشته می شوند يعنی فرآيند بيشتری به روی چای صورت می گيرد.
هم چای سياه و هم چای سبز دارای رنگدانه هايی می باشند که اثر کاهش ابتلا به سرطان های مختلف در آنها ديده شده است . زمانی که چای با غلظتی مناسب دم بکشد ، تنها محتوی نيمی از کافئين يک فنجان قهوه است . با اينحال چای بدون کافئين هم وجود دارد .
چای های گياهی نيز دم کرده برگ گياهان مختلف هستند و گفته می شود حاوی رنگدانه های چاي، بدون وجود کافئين می باشند، که البته درست است ، اما رويه مصرف آنها بسيار مهم است ، چراکه ممکن است درمواردی نيز خطر زا بشوند . اگر مبتلا به بيماری تب يا به عبارتی حساسيت بهاره هستيد، با مصرف اينگونه نوشيدنی ها بدنتان را تحريک نکنيد .
مصرف چای تأمين کننده رنگدانه هايی است که شما به طريق ديگر دريافت نمی کنيد، پس با مصرف متعادل اين نوشيدنی مفيد زمينه های سلامتی را درخود فراهم آوريد .
